Elisabeth van Amerongen is het jongste kind en enige meisje van de zeven kinderen uit het gezin van David Samuel van Amerongen (Naarden, 15 april 1873- Amsterdam 26 april 1938) en Johanna van Amerongen-van Kleef (Leeuwarden, 6 juli 1872- Auschwitz, 28 september 1942). Ze is geboren op 15 juli 1910 in Amsterdam. Ook haar broers kwamen in Amsterdam ter wereld. Deze broers waren: Samuel David (12 oktober 1901), Marcus David, (19 december 1902), Izak David (22 januari 1904), Manus David (24 maart 1905), Levie David (10 april 1906) en Hendrick David (21 oktober 1907, dit kind leefde slechts1 jaar, hij stierf op 2 november 1908).

Elisabeth Alter- van Amerongen

Het was een muzikaal gezin. Op deze foto spelen Izak, Samuel en Marcus respectievelijk piano, viool en cello. De jongste van het gezin, Elisabeth was later bekend als zangeres onder de naam ´Miss Betty`.

Izak, Samuel en Marcus van Amerongen spelen respectievelijk piano, viool en cello.

Op 12 september 1925 vierden de ouders van Elisabeth hun 25-jarig huwelijksjubileum.

Elisabeth van Amerongen was bekend als zangeres ´Miss Betty´.

Onderstaand krantenbericht meldt het optreden van Elisabeth met haar groep ‘Miss Betty Girls’. Ze wordt hier begeleid door S. van Amerongen, haar oudste broer Samuel.

21-2-1935

Elisabeth, liggend vooraan. Haar broer Manus rechts.

Elisabeth trouwde met Barend Alter, de huwelijksdatum is onbekend. Barend was musicus.

Barend en Elisabeth

Barend Alter is geboren op 15 januari 1905 in Den Haag. Zijn ouders waren Mozes Alter (29 augustus 1878 – Auschwitz 15 december 1942) en Rachel Alter-Biet (18 februari 1877 – Auschwitz 19 februari 1943).
Barend was de middelste van drie kinderen. Zijn oudere zus was Naatje (16 september 1902) en zijn jongere zus Fanny (9 oktober 1908).

Elisabeth en Barend kregen op 10 september 1937 een zoontje, Marcel. De jongen werd geboren in Sint-Joost-ten-Noode, Brussel, België. Later woonde het gezin aan de Zwetstraat 23 in Den Haag.

Marcel Alter

Marcel met zijn nichtje Johanna, dochter van Marcus van Amerongen. Foto: Project ‘In Memoriam’(Guus Luijters en Aline Pennewaard)

Elisabeths vader David van Amerongen overleed op 26 februari 1938 op 64-jarige leeftijd in Amsterdam. Elisabeths moeder trok daarna in bij het gezin van haar dochter aan de Zwetstraat 32 in Den Haag.

Elisabeth Alter-van Amerongen, haar man Barend Alter en hun zoontje Marcel Alter kwamen op 23 september 1942 aan in kamp Westerbork. Ook Elisabeths moeder Johanna van Amerongen-van Kleef was daarbij.
Hun transport naar Auschwitz volgde al snel, op 25 september 1942. Elisabeth, Marcel en Johanna werden na aankomst, op 28 september 1942 omgebracht. Barends dood werd vastgesteld op 31 januari 1943.
Elisabeth Alter-van Amerongen was 32 jaar. Marcel Alter was 5 jaar. Barend Alter was 38 jaar. Johanna van Amerongen-Van Kleef was 70 jaar.

Familieleden van Elisabeth:
De oudste broer van Elisabeth, Samuel David van Amerongen was getrouwd met Sara Lopes Cardozo. Sara is geboren in Amsterdam op 15 oktober 1905. Samuel en Sara kwamen op 6 september 1942 aan in kamp Westerbork, ze gingen de volgende dag, op 7 september 1942 op transport naar Auschwitz.
Sara van Amerongen-Lopes Cardozo stierf aldaar op 24 september 1942, op 36-jarige leeftijd.
De overlijdensdatum van Samuel David van Amerongen is op 31 maart 1943 vastgesteld. Zijn sterfplaats was Seibersdorf. Hij was 41 jaar.

De enige overlevenden uit deze familie waren Marcus David van Amerongen, zijn vrouw Catharina Wilhelmina van Amerongen-Moltini (Amsterdam 18 februari 1908) en hun kinderen David Marcus (19 februari 1930), Silvain Marcus (21 maart 1932) en Johanna Dorothea (28 oktober 1938).
Catharina was katholiek, wat op grote bezwaren stuitte bij de vader van Marcus. Om het huwelijk toch door te kunnen laten gaan, nam Catharina het Joodse geloof aan, waardoor het hele gezin, toen de oorlog uitbrak als Joods geregistreerd was. Waarschijnlijk heeft een suggestie van broer Izak, werkzaam bij de Joodse Raad, een reddende oplossing gebracht. Er kwam een rechtszaak, waarin de rechtsgeldigheid van de toetreding tot het Joodse geloof van Catharina bestreden werd. Deze werd gewonnen, en Catharina werd weer als katholiek geregistreerd. Daardoor kon zij met haar kinderen in hun huis blijven wonen. Marcus moest in een werkkamp, maar wist te overleven.

Izak David van Amerongen en zijn vrouw Helena van Amerongen-van Voolen hadden een Sperre vanwege de functie van Izak bij de Joodse Raad. Ondanks deze Sperre kwamen zij op 26 augustus 1943 aan in kamp Westerbork. Zij werden op 31 augustus getransporteerd naar Auschwitz. Helena van Amerongen-van Voolen kwam op 3 september 1943 om. Zij was 36 jaar. Izak van Amerongen kwam om ergens in Polen. Zijn overlijdensdatum is vastgesteld op 30 maart 1944. Hij werd 40 jaar.

Manus David van Amerongen was in oktober 1940 getrouwd met Anna Tertaas (Duisburg, 21 december 1909).
Levie David van Amerongen was eind 1936 of begin 1937 getrouwd met Betsy van der Ven (Amsterdam, 11 mei 1908).
Zowel Manus en Anna als Levie en Betsy kwamen op15 juli 1942 aan in kamp Westerbork. Op 16 juli 1942 volgde hun transport naar Auschwitz.
Beide broers stierven in Block 12, de ziekenbarak van Auschwitz, Manus op 27 juli 1942 en Levie op 13 augustus 1942. Manus was 37 jaar, Levie was 36 jaar.
Anna van Amerongen-Tertaas stierf op dezelfde dag als haar schoonzus Betsy van Amerongen-van der Ven, op 30 september 1942. Beide vrouwen waren 32 jaar.

Familie van Barend Alter
Waarschijnlijk hebben de twee zusters van Barend de oorlog overleefd. Naatje was in 1922 getrouwd met de in Duitsland geboren Adolf Lorch (1905). Hun namen komen niet voor in het Sjoah-register.
Fanny trouwde in 1935 met Jacques Beuger (1909). Ze kreeg in 1940 een dochter en in 1943 een zoon. Ook hun namen worden in het Sjoah-register niet vermeld.

Op 8 december 1942 kwam Mozes Alter, de vader van Barend Alter, aan in kamp Westerbork. Zijn transport naar Auschwitz was op 12 december 1942. Hij werd aldaar omgebracht op 15 december 1942. Mozes Alter was 64 jaar.

Op 7 december 1942, dat was de dag voordat haar man Mozes werd opgepakt, was Rachel Alter-Biet opgenomen in de ‘Ramaer-kliniek en kliniek Oud-Rosenburg’. In deze kliniek waren zowel Joodse patiënten als onderduikers opgenomen. Niet bekend is in welke rol Rachel in de kliniek terechtkwam. Haar naam komt voor in het boek ‘De patiënten en Joodse onderduikers’, over vermoorde Joodse patiënten en onderduikers die gedeporteerd zijn uit de Stichting Rosenburg (klinieken Oud-Rosenburg en Ramaer-kliniek) en uit de Stichting Bloemendaal (met de kliniek Ockenburg) in Den Haag.

Rachel werd gedeporteerd en kwam op 10 februari 1943 aan in kamp Westerbork. Haar transport naar Auschwitz was op 16 februari 1943. Daar werd ze op 19 februari 1943 vermoord.
Rachel Alter-Biet was 66 jaar.

Foto’s: privécollectie