Met het transport van 9 april 1943 werd Mietje ten Bosch-Kropveld vanuit kamp Westerbork gedeporteerd naar Sobibor. Ze was 35 jaar toen ze bij aankomst in dat kamp werd vermoord.

Foto links uit:  Een ver-Urkte Israeliet - J. van Slooten

Mietje ten Bosch-Kropveld

Mietje Kropveld werd geboren in Amsterdam op 22 februari 1908 als jongste van 9 kinderen in het gezin van David Salomon Kropveld (Hardenberg 31/5/1864-Amsterdam 2/1/1916) en Grietje Gans (Woerden 12/2/1870 – Auschwitz 5/2/1943).

De ouders van Mietje.
Bron: Een ver-Urkte Israeliet - J. van Slooten

Haar broers en zusters waren:
- Aaltje (Amsterdam 1870-1967) man en twee kinderen vermoord, 2 kinderen overleven
- Israel (Woerden 1892 – Sobibor 1943, vermoord met vrouw en 3 kinderen David Kropveld, Lea Kropveld en Margaretha Kropveld)
- Samuel (Amsterdam 1894- Auschwitz 1943, vermoord met vrouw en 2 kinderen)
- Betje Kropveld (Groningen 1896- Sobibor 1943)
- Saartje Kropveld (Groningen 1898 – Sobibor 1943 vermoord met man en 5 kinderen)
- Klaartje (Nijmegen 1899-Auschwitz 1943 vermoord met man en 1 kind)
- Keetje (Amsterdam 1902-??) overleefde de oorlog
- Jetje (Den Haag 1904 – 1974)

Mietjes vader was commissionair, en was met zijn gezin regelmatig verhuisd, maar toen Mietje werd geboren was Amsterdam zijn standplaats en daar bleef hij, tot hij in 1917 overleed. Moeder Grietje voerde een traditioneel Joodse, koosjere, huishouding: de vrijdagavond werd gevierd, met gebeden en het aansteken van kaarsen, op Sjabbat werd niet gewerkt, althans daar probeerde Grietje haar man aan te houden. Ze probeerde ervoor te zorgen dat hij het weekend thuis was, en als dat niet lukte, reisde ze met hem mee.

Mietje trouwde op 30 oktober 1930 met Barend Vleeschdrager. Hij was op 25 juni 1906 geboren in Amsterdam, in een gezin met 5 kinderen. Twee van hen zouden de oorlog niet overleven, twee anderen wel. Barend overleed in 1937 (30 december) waarschijnlijk aan een ziekte. Uit de archieven van de militaire dienst weten we dat hij verkoper in een confectiezaak was toen hij in 1925 werd gekeurd, dat hij slechte ogen had en een zwakke borst en dat hij daarom voorgoed ongeschikt werd verklaard voor de militaire dienst.

In de huwelijksacte van de gemeente Amsterdam staat dat Mietje zonder werk was.

Het stel kreeg twee zonen: David Jacob (geboren in Amsterdam op 16 mei 1932) en Jacob (geboren in Amsterdam op 23 februari 1934). Het adres dat bij de geboorteaangifte wordt genoemd is Borssenburghstraat 31/I. In een Antwerps archief (felixarchief.antwerpen.be) zien we dat het gezin ingeschreven staat in de gemeente Borgerhout, vanwaar ze op 19 februari 1937 weer terugkeren naar Amsterdam.

De foto's van Barend en Mietje uit het vreemdelingdossier van Antwerpen.
https://felixarchief.antwerpen.be/detailpagina?invnr=995_2917&dtnr=100_2962&dtrecordid=86354&page=1&pageSize=10&type=copy

Op 10 mei 1940 verhuisde Mietje met haar zonen naar de Kerkstraat 346/III.

Op 4 februari 1942 trouwde ze met Izaak ten Bosch, koopman in onroerend goed te Amsterdam. Hij was op 3 november 1896 geboren in ‘s Heerenberg (Gelderland), en op 13 augustus 1918 in Den Bosch gehuwd met Betje Nort, met wie hij twee zonen had, Meijer ten Bosch (12 januari 1920) en Sally ten Bosch (29 november 1922). Beide zonen werden op 30 september 1942 in Auschwitz vermoord, Betje Nort op 11 februari 1944. Meijer was slager, en Sally banketbakker toen ze op transport werden gesteld. Dit gezin woonde in Arnhem, Tilburg, en vanaf 1932 in Amsterdam op het adres Vrolikstraat 46.

De scheiding van Izaak en Betje staat geregistreerd op 12 september 1941, maar kennelijk hadden Izaak en Mietje elkaar al eerder ontmoet, want in 1940 verhuisde Izaak naar het adres Borssenburghstraat 31/I, het adres waar Mietje woonde, en op 10 mei 1940 naar Kerkstraat 346/III, samen met Mietje en haar kinderen.

Op de achterkant van de Joodse Raadkaarten van Izaak, Mietje en haar twee zoons staat in groene inkt geschreven dat ze zijn vrijgesteld volgens lijst 8/26. Aangenomen mag worden dat Izaak, in verband met zijn werk als koopman in onroerend goed, een sperre had. Zo konden de gezinsleden vrij op straat rondlopen, wat ook blijkt uit een documentje dat in het archief van de gemeente Amsterdam onder politieberichten is te lezen:

Mietje Kropveld, geboren Amsterdam 22/2/1908, machinestikster, wonende Kerkstraat 346 drie hoog alhier, doet aangifte dat zij op 24-3-43 gaande van de Kerkstraat naar de Keizersstraat haar persoonsbewijs heeft verloren. Wordt behandeld.

Kort daarna werd de sperre kennelijk ingetrokken, wat in die dagen veelvuldig gebeurde omdat de Joodse Raad van de bezetter het aantal vrijstellingen drastisch moest verlagen. Op 1 april 1943 werd het gezin namelijk naar Westerbork gestuurd, waar ze alle vier een paar dagen verbleven in barak 73.

Op 6 april 1943 gingen ze op transport naar Sobibor. Mietjes zuster Betje, haar broer Israël met vrouw en dochter Lea zaten ook op dit transport (zie portret Betje Kropveld over de omstandigheden in de trein). Bij aankomst in Sobibor werden allen, Mietje, Izaak, David en Jacob, en ook Betje, Israël, zijn vrouw Hendrika, en zijn dochter Lea op 9 april 1943 vermoord.