Willi Simons werd op 15 september 1924 in Keulen geboren. Hij was een jongen met veel humor en eigen initiatief. Willi verbleef eerst in het werkdorp in de Wieringermeer, het grootste hachsjarah-instituut, (Hebreeuws voor 'Gereedmaking en Immigratie')

Willi Simons

Onder leiding van het hoofd van de SD in Amsterdam, Willi Lages werd op 20 maart 1941 het Joodse werkdorp Wieringermeer leeggehaald. Sinds de jaren dertig woonden hier Joodse vluchtelingen. Tweehonderd Joodse mannen werden naar Amsterdam overgebracht waar zij tot hun opluchting werden vrijgelaten. Op 11 juni kregen de ‘Werkdorpers’ echter bericht dat zij zich moesten melden. Een aantal van hen vertrouwde het niet en dook onder. Zij die zich wel meldden, werden overgebracht naar het concentratiekamp Mauthausen, waar allen zouden omkomen.

Het leeghalen van het werkdorp

Willi was niet bij deze groep. Hij verhuisde naar het Paviljoen Loosdrechtsche Rade, waar een groep Duits-sprekende Joodse jongeren verbleef die zonder ouders of andere familie na 1938 naar Nederland gevlucht waren. Zij stonden bekend als Alijah-jeugd of Palestina-pioniers. Ze behoorden bij de zionistische beweging die ernaar streefde een Joods Nationaal Tehuis in Palestina op te bouwen. Overdag werkten ze bij boeren en ambachtslieden in de omgeving om het vak te leren.

Paviljoen Loosdrechtsche Rade

Later ging Willi naar Elden waar in juni 1941 een Jeugdalijah-tehuis voor jonge pioniers (16 tot 19-jarigen) was geopend.

Jeugdalijah-tehuis te Elden

In 1942 verliet hij Elden om op ‘Einzelhachsjarah’ te gaan, de vooropleiding voor Palestina. Hij vluchtte op eigen kracht naar Zwitserland en was onder andere in het vluchtelingenkamp Amphernhöhe. Bekend is dat hij van daar correspondeerde met een gevangene in kamp Westerbork. Hij ging terug naar Zuid-Frankrijk om met de ondergrondse te strijden. Willi Simons heeft de oorlog niet overleefd, maar zijn overlijdensdatum of plaats is niet bekend.