Dr. Siegfried Bodenheimer werd op 28 mei 1868 te Emmendingen geboren. Hij studeerde rechten en was vanaf 1906 rechter in Mannheim. Toen hij op 13 januari 1906 toetrad tot het collegium van het Landgericht Mannheim, was hij daar de eerste Joodse rechter. In 1933 waren er dertien Joodse rechters werkzaam op het Landgericht. Zij werden vanaf 7 april 1933 ontslagen. Degenen die tijdens de Eerste Wereldoorlog als soldaat gediend hadden, mochten tot 1 oktober 1935 hun ambt uitoefenen.

Siegfried Bodenheimer

Dr. Bodenheimer was op bijzondere wijze verbonden met het economische leven van de stad Mannheim en al vroegtijdig was zijn naam bekend in brede lagen van de bevolking van Mannheim. Hij beschikte over buitengewone kennis van handelsrechtelijke vragen en hij was uitzonderlijk begaafd in het oplossen van economische conflicten.
Vanwege deze eigenschappen werd hem al in 1913 als Landgerichtsrat het voorzitterschap van een bijzondere kamer van de rechtsbank voor handelszaken toevertrouwd. Op 18 februari 1918 werd hij tot Landgerichtsdirektor benoemd. De Mannheimse productenbeurs koos hem tot haar eerste scheidsrechter (Oberschiedsrichter). Bovendien was hij een van de het meest in trek zijnde voorzitters voor private geschillen.

In 1939 vluchtten het Siegfried en zijn vrouw Johanna Sara naar Nederland en woonden in Utrecht aan de Parkstraat 33 bis.

Op 25 augustus 1942 werden Dr. Bodenheimer en zijn vrouw naar kamp Westerbork gebracht. Een ooggetuige schreef over het vertrek uit Utrecht:

'Met Stefanie Oppenheim, Buss, v. Biema, Bodenheimer samengezeten. 14 uur vertrek in fatsoenlijke oude Duitse wagens. Iets ontroerend afscheids-handendrukken. Van het Malibaanstation naar Utrecht-Centraal, daar aangekoppeld aan de trein, die volgens dienstregeling naar Amersfoort, Zwolle en Assen rijdt.'

Siegfried Bodenheimer hoefde vanwege zijn plek op de ‘Frontstrijderslijst’ niet meteen op transport en verbleef in één van de oude vluchtelingenkampbarakken (barak 42, later 47), waar hij en zijn vrouw een kamertje hadden.
Op 21 april 1943 moesten ze Westerbork verlaten en werd het echtpaar naar Theresienstadt gedeporteerd. De gezondheidstoestand van Dr. Bodenheimer was toen al erg slecht. Door de goede verzorging van zijn vrouw bleef hij nog tot begin maart 1945 in leven. Door gebrek aan voedsel raakten zijn laatste krachten uitgeput en uiteindelijk overleed Siegfried Bodenheimer op 7 maart 1945 op 76-jarige leeftijd. Zijn echtgenote overleefde en werd later door de Amerikanen bevrijd. Zij ging na de oorlog bij één van haar zonen wonen.

In Utrecht is de naam van Bodenheimer te vinden op het monument voor de meer dan 1200 uit Utrecht weggevoerde Joden.

Joods monument in Utrecht