Maurits Santen (27) ontvluchtte het Apeldoornsche Bosch, maar
werd in Sobibor vermoord.

Maurits Santen

Maurits Santen werd op 8 december 1916 in Amsterdam geboren als zoon van Barend Santen en Sientje Menko. Het echtpaar kreeg drie kinderen, Sal, Maurits en Saartje. Dochter Saartje overleed voor de oorlog. Tijdens de bezetting woonde Maurits Santen bij zijn ouders aan het Henriëtte Ronnerplein 20 II in Amsterdam. Na de dood van zijn zus Saartje werkte Maurits in de schoenmakerij van zijn vader aan de Eerste van der Helststraat in Amsterdam.

https://archief.amsterdam/indexen/deeds/985333fa-9ed9-56a3-e053-b784100ade19

Tijdens de bezetting werkte hij als schoenmaker in de Joods psychiatrische inrichting Het Apeldoornsche Bosch. Vlak voor de ontruiming wist hij weg te komen en terug te vluchten naar Amsterdam.

|
Personeelskaart Maurits Santen (collectie HcKW)

Vanuit Amsterdam vertrok hij naar een onderduikadres in de Noordoostpolder. In de bus van Zwolle naar de polder werd hij gearresteerd en overgebracht naar kamp Westerbork. Hij werd daar op 16 april 1943 ingeschreven. Op 4 mei van dat jaar werd hij op transport gezet naar Sobibor. Op 7 mei 1943 werd Maurits Santen daar vermoord.

Fragment transportlijst (https://www.archieven.nl/nl/zoeken?mivast=0&mizig=210&miadt=298&miaet=918&micode=804-57&minr=1656869&miview=inv2


Vanuit Westerbork schreef hij een afscheidsbrief aan zijn broer:

“Beste Salie, Bep en Elsje. Nu, het moment is daar. Trots mijn
aanstelling als schoenmaker ga ook ik naar Polen. Nu, ik had
het al drie weken verwacht en ga, dankzij jullie en ook dankzij
Enschede wat ik las uit jullie brief, welke ik gisteravond voor het
eerst kreeg, niet zonder kleren. Salie, jouw plusfour heb ik aangetrokken, hij zit warm. Je zal het wel goed vinden. Bedankt voor
wat jullie alles gedaan hebt voor mij. Laat Elsje vooral een flinke
lekkere meid worden. Een poot Maurits.”

Bron: Jullie is Jodenvolk - Sal Santen