Leo Meijer werd op 25 juli 1935 in Zwijndrecht geboren als enig kind van Herman Izaäk Meijer en Charlotte Rozeboom. Leo groeide op aan het Veerplein in Zwijndrecht, boven de apotheek van zijn vader. Hij speelde vaak met zijn vriendjes op het Veerplein. Ook ging hij graag naar de rivier om te kijken naar alle schepen. Vanaf de kade kon hij de Dordtse Dom zien, waarachter zijn oma en opa Meijer woonden.

Leo voor de apotheek van zijn vader

Leo Meijer

Toen Leo zes jaar geworden was, ging hij naar de openbare lagere school van het dorp. Niet voor lang, want begin 1942 mochten hij en de andere Joodse kinderen van de Duitse bezetter niet meer naar deze school. Er werd toen in Dordrecht een klasje gevormd voor de Joodse kinderen.

Leo met zijn moeder

In september 1942 werd Leo met zijn vader en moeder thuis opgehaald. Met de trein werden zij naar Amsterdam gebracht, waar zij twee dagen in de Hollandsche Schouwburg moesten verblijven.
Van Amsterdam gingen ze met een nachtelijk transport naar kamp Westerbork in Drenthe. Leo was toen 7 jaar. De familie Meijer zat bijna twee jaar gevangen in kamp Westerbork. Net als in Zwijndrecht moest Leo ook in het kamp naar school. Hij was een ijverige leerling. In de winter van 1943 was de school gesloten. Kinderverlamming en andere besmettelijke ziektes zorgden ervoor dat het niet verstandig was om veel kinderen bij elkaar in het kampschooltje te zetten. In deze periode kreeg Leo les van zijn vader, die ook in het kamp als apotheker werkte.

Leo en zijn vader

Via de bevriende apotheker Jan Karsten uit Assen wist vader Herman Meijer regelmatig briefjes en tekeningen van Leo uit het kamp te smokkelen. Veel van de briefjes waren voor Neel, de apothekersassistente uit Zwijndrecht. Zo schreef hij een briefje aan oma en tante toen zijn moeder ziek werd in het kamp:

Lieve Oma en tante Betty,

Hoe gaat het met jullie. Met mij gaat het goed, met jullie zeker ook hè. Mijn moeder ligt in het ziekenhuis. Ze had gistermorgen 37,5 en eergisteravond 40,3 en gisteren ook nog koorts. Ze had toen 39,4. Dat was nogal veel hè. Ze is eergisteravond naar het ziekenhuis gebracht met een brancard met 2 OD Krankentragers, dat zijn mannen met groene overall’s aan, begrijpt u dat nou? Toen was pappie en Leo gisteren alleen maar nu vanochtend toen pappie weg ging was ik helemaal alleen en toen heb ik gistermorgen aan onze schooljufvrouw gevraagd of ik 4 dagen vrij van school mag. Nu lieve oma hou ik op. Nu de groeten aan tante Betty hoor. Nu krijg je nog van mammie en Leo 4 kusjes en de groeten van Leo en mammie nog. Nou dag, nog 4 kusjes van Lot en Leo.

Uit de briefjes blijkt dat Leo zeer verguld was met het tekenpapier dat hij op zijn verjaardag op 25 juli 1943 kreeg. Zoals hij dat ook was met de andere cadeaus die hij van buiten het kamp toegezonden kreeg:

Lieve allen,

Hoe gaat het met jullie. Ik ben reuzeblij met de cadeautjes. Ik vind het kompasseerspel erg leuk. Vandaag draag ik de rode das, morgenochtend krijgt pappie hem mee en ik draag dan de blauwe. Het verjaardagspakje kwam net op tijd aan. Ik heb nog heel veel gekregen. De pruimen waren verrukkelijk. Walter, wat fijn dat je aan me gedacht hebt. Die tekenformulieren vond ik heel mooi en de verjaardagsbrief ook. Vele groeten aan allen, kus Leo.
Nog veel meer groeten aan Neeltje.

Op de transportlijst van 4 september 1944 stonden de namen van Leo, zijn vader en zijn moeder, tussen die van 2.084 andere namen.

Na twee jaar Westerbork werd Leo op transport gesteld naar Theresienstadt. Een maand later vertrok hij van daar naar Auschwitz. Op 6 oktober 1944 werd hij in Auschwitz vermoord, op dezelfde dag als zijn moeder. Leo werd 9 jaar. 
Leo’s vader overleefde de oorlog.

                                                Struikelstenen voor Leo en zijn moeder aan het Veerplein in Zwijndecht.

Na de oorlog waren alleen nog de briefjes en knutselwerkjes van Leo overgebleven. Niet veel, maar nog altijd meer dan van Leo’s tienduizenden lotgenootjes die in de oorlog spoorloos zijn verdwenen

De brieven, tekeningen en knutselwerkjes van Leo en ook zijn brief aan Sinterklaas worden bewaard in Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Voor kinderen is er een routeboekje met het verhaal van Leo voor in de tentoonstelling. Kinderboekenschrijfster Martine Letterie schreef over Leo het boek 'Groeten van Leo'.