Klara Wegloop, geboren op 20 april 1927, was de dochter van Salomon Wegloop en Heintje Wegloop-Moffie. Salomon is geboren op 4 januari 1904 te Amsterdam. Klara’s moeder, Heintje Moffie was drie jaar jonger. Ze is net als haar man Salomon geboren in Amsterdam, op 12 mei 1907.

Klara Wegloop

Heintje en Salomon trouwden op 3 november 1926 te Amsterdam en woonden bij Heintjes ouders in, waarschijnlijk omdat ze te arm waren om zelf een huis te kopen. Salomons beroep was lompensorteerder. Op 20 april 1927 werd Salomon en Heintjes oudste kind geboren. Het was een meisje dat ze Klara noemden. Nog steeds woonde de familie Wegloop bij hun (schoon)ouders in, maar dat veranderde op 5 januari 1928. De familie Wegloop verhuisde toen naar de Dijkstraat 23, tweehoog.

Op 25 september van datzelfde jaar werd een tweede kind geboren. Het was een jongetje dat Abraham genoemd werd. Een paar jaar later, op 21 december 1934, werd een tweede zoon geboren, Hijman Wegloop. Waarschijnlijk ook vanwege hun slechte financiële situatie verhuisde het gezin Wegloop regelmatig. Na de Dijkstraat betrokken ze een woning aan de Nieuwe Kerkstraat 38, tweehoog. Toen Klara 5 jaar was woonde het gezin aan de Tugelaweg 106. Dit stond bekend als een arme buurt in Amsterdam. Later vertrokken ze naar Haarlem waar ze woonden aan de Schaepmanstraat 123 en de Teding van Berkhoutstraat 100.

In Haarlem waren Klara en haar broertjes leerling van de Van Zeggelenschool. Een schoolgenoot van toen herinnerde zich dat het gezin erg arm was en daarom het schoolgeld niet hoefde te betalen.

In 1942 dook het gezin Wegloop onder. Waar is niet bekend. Wel bekend is dat ze werden opgepakt en op 29 juni 1943 in kamp Westerbork terecht kwamen. Ze werden in barak 57 ondergebracht. Het verblijf in het kamp was maar heel kort voor Klara en haar ouders en broertjes, want nog diezelfde dag vertrok er, nadat er drie weken lang geen transport was vertrokken, weer een trein. Met bijna 2400 personen, waaronder het gezin Wegloop vertrok dit transport naar Sobibor.

Philip Mechanicus schreef die dag in zijn dagboek:

“Vandaag is weer een transport van tweeëntwintighonderd personen naar het Oosten vertrokken. Onze rust heeft dus slechts drie weken geduurd. Met dit transport zijn driehonderd zieken meegegaan en honderdvijftig S-gevallen, ondergedokenen die gisternacht waren aangekomen en zoals ze reilden en zeilden, zonder enige uitrusting, zijn doorgezonden.”

Alle gedeporteerden, en dus ook Klara en haar familie, zijn direct na aankomst in Sobibor op 2 juli 1943 vermoord.