Eva van Rhijn-de Groot is geboren op 30 november 1869 te Eindhoven. Ze was de dochter van Meijer de Groot en Ida Wijnbergen. Ze kwam uit een groot gezin, Eva was het negende kind van elf. Het gezin verhuisde in 1882 van Eindhoven naar Rotterdam waar Eva Abraham van Rhijn tegenkwam. Ze trouwden in 1894 en na de geboorte van de eerste dochter Henriëtte (1895-1943) vertrokken ze naar Assen. Hier kregen ze nog 5 kinderen: Meijer Emanuel (1896-1943), Hartog (1898-1944), Ida (1903-1942), Emanuel (1905-1943) en Rozalina (1908-1942).

Eva van Rhijn-de Groot

Eva en haar man Abraham hadden een bakkerij in de Brinkstraat in Assen op nummer 21 (nu 79). De bakkerij in Assen floreerde. De gehele week, maar zeker op zondag, trok men veel klandizie. Bekend waren de bolussen van het bedrijf, met gember of spijs. Daarnaast werd het brood met een handkar rondgebracht.

In 1935 trad Abraham, inmiddels 67-jaar, uit het bedrijf. Het gezin ging wonen op Markstraat 13. De bakkerij werd voortgezet door Henoch Cohen. Blijkbaar was dat geen succes, want in 1938 nam Van Rhijn de zaak weer over en verhuisde het gezin terug naar de Brinkstraat. Het valt aan te nemen dat Abraham de bakkerij tezamen met zijn zoon Meijer, ook bakker, voerde.

Meijer woonde van 1925 tot 1931 met zijn eerste vrouw Mina ook op Brinklaan 21. Mina overleed in 1930, ze hadden toen twee dochters. Met zijn tweede vrouw Sera ging hij wonen op de Javastraat 43. Samen kregen zij drie dochters. Vanaf 15 februari 1942 staat Meijer met zijn gezin weer ingeschreven bij zijn ouders.

Tijdens de grote razzia van Assen, in de nacht van 2 op 3 oktober 1942 werd het grootste deel van de Joden in Assen opgehaald door Duitse vrachtwagens en naar kamp Westerbork vervoerd. Onder hen Abraham en Eva van Rhijn-de Groot en het gezin van hun zoon Meijer. Op diezelfde dagen werden ook de Joodse werkkampen ontruimd en is Meijer waarschijnlijk vanuit het werkkamp in Orvelte in kamp Westerbork terechtkomen.

Monument bij de Noordersingelschool in Assen

Eva kwam terecht in barak 42 en vanaf november 1942 in barak 57. Het gezin van Rhijn-de Groot bleef ongeveer 4 maanden in Westerbork. Abraham lag enige tijd in het ziekenhuis, wellicht was dat de reden de reden voor het langere verblijf van de familie in het kamp.

Op 16 februari 1943 werd het gezin Van Rhijn op transport gesteld naar Auschwitz. Naast Abraham en zijn vrouw Eva, vertrokken ook zijn zoon Meijer met zijn vrouw Sera en hun vijf dochters. Ook Abrahams zus Henriette Stern-van Rhijn en haar man Aron Stern zaten in deze trein. Abrahams 75e verjaardag moest hij in de trein doorbrengen, net als haar kleindochter Rika, die 16 werd. Op 19 februari 1943 werden Abraham en al zijn familieleden vermoord.

Een overlevende van dit bewuste transport, de heer Herzberg uit Amsterdam verklaart hier na de oorlog het volgende over:
Op een dinsdag, ik meen 16 februari 1943, werd ik van Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd. Ik en mijn lotgenoten bevonden ons in een personenrijtuig; de gehele trein heb ik niet gezien. De inzittenden bestonden uit z.g. "gereclameerden", d.w.z. uit lieden, die in Westerbork de een of andere functie vervulden. (...) Naar ik vermoed zou het transport hebben bestaan uit ongeveer 1200 personen. Er zullen nogal wat ouderen tussen gezeten hebben en ook vrouwen en kinderen.
Welke de route van de trein door Duitsland was, weet ik niet. Wel is mij bekend, dat we via Breslau zijn gereden. Van ontvluchtingen of overlijden onderweg heb ik niets bespeurd; de trein stond eenmaal stil om ons in de gelegenheid te stellen water te halen. Uit elke wagon mocht één man naar de pomp tot dat doel. Ik heb het idee dat op het perron van Breslau de Grüne Polizei werd vervangen door de S.S. In Auschwitz aangekomen, moesten wij alleen uitstappen; de bagage moest achtergelaten worden in de coupé, of voor zoveel men er reeds in was geslaagd die naar buiten te werken, op de spoordijk. Eerst werden de mannen van de vrouwen gescheiden. Aan de mannen werd naar hun leeftijd gevraagd. Ik had de indruk, dat de leeftijden van de geselecteerden zich bewogen tussen de 18 en de 40 jaar. Alle anderen verdwenen op vrachtauto's. De aankomst speelde zich in het donker af. Uit Westerbork vertrokken we op de 16e tegen de middag; in de vroege ochtend van de 18e kwamen wij in Auschwitz aan. Wat er met de vrouwen is geschied, is mij onbekend. Ik ben met ongeveer 200 man uitgezocht.
Ik ken dit aantal van de appèls (...) Mijn gevangennummer was 103579. Getuigenis van de heer Herzberg, chemisch candidaat, wonende te Amsterdam.

In 1943 werd de bakkerij geliquideerd. In 1955 riep de notaris Kroon uit Assen schuldeisers op ter ‘verantwoording van de nalatenschappen van Abraham van Rhijn en Eva de Groot.’