Het was op een woensdagmiddag, Elizabeth had net haar zoontje van school gehaald, toen haar buren haar waarschuwden dat ze zou worden opgepakt. Toch ging ze gewoon naar huis. 'Het is zo beschikt door God, het moet zo zijn', schijnt ze gezegd te hebben.

Elizabeth Rosetta Smiet-van Gelderen

Elisabeth Rosetta Smiet-van Gelderen was gemengd gehuwd en woonde met haar man en zoontje Ted aan de Sophiakade in Rotterdam. Volgens haar zoon was ze haar persoonsbewijs kwijtgeraakt en regelde haar broer Saam daarom een vervalst exemplaar voor haar. Op de een of andere manier raakte dat bekend en werd ze verraden.

Haar zoon herinnert zich hoe zijn moeder door een agent op het bed werd gesmeten toen de benedenbuurvrouw kwam om hem mee te nemen. Later is Ted met zijn vader naar het politiebureau gegaan en heeft hij nog naar zijn moeder gezwaaid toen ze werd afgevoerd naar Westerbork. Op welke datum is geweest weet hij niet meer. Volgens gegevens uit het archief van de gemeente Midden-Drenthe was dat op 28 februari 1944.

Elisabeth Rosetta Smiet-van Gelderen schijnt nog een tweede ontsnappingskans te hebben gehad, waarvan ze om dezelfde reden als eerder, weigerde gebruik te maken. Ze had in Westerbork kennis gemaakt met mevrouw Kreveld. Beide vrouwen zouden met een transport naar Vught gaan, maar dit werd onderweg gewijzigd in de bestemming ‘Het Oosten’. Dit kwam Mevrouw Kreveld ter ore en zij nam zich voor om te ontsnappen. Nadat mevrouw Kreveld toestemming had gekregen om naar het toilet te gaan, liep ze door naar het balkon en sprong van de trein. Zij heeft de oorlog overleefd.

Elisabeth wist mevrouw van Kreveld nog een laatste brief te doen toekomen. Toen haar zoon Ted op 12-jarige leeftijd bij mevrouw Kreveld logeerde, heeft hij deze afscheidsbrief van zijn moeder gekregen. Elisabeth Rosetta van Gelderen werd op 6 maart 1944 in Auschwitz vermoord. Ze was toen 34 jaar oud.