Vanuit Stadskanaal en de omliggende dorpen Mussel, Musselkanaal en Onstwedde werden tijdens de oorlog 136 Joden weggevoerd en vermoord. Zij worden herdacht met een monument aan de Navolaan in Stadskanaal waarop alle namen te lezen zijn en sinds 2013 ook met struikelstenen op de plaats waar zij woonden. In het schooljaar 2021-2022 verdiepten leerlingen van de Scholengemeenschap Ubbo Emmius zich in de verhalen bij deze namen.

Foto links: het oorlogsmonument in Onstwedde (bron: https://www.4en5mei.nl/oorlogsmonumenten)

Carolina Meijer-Jacobson

Caroline Meijer- Jacobson werd geboren op 18 februari 1883 in Bourtange. Haar vader was Mozes Jacobson en hij was koopman van beroep. Haar moeder heette Saartje Reigenheim, zij deed de huishouding en zorgde voor Carolina.

Toen Carolina 25 jaar oud was trouwde ze op 30 april 1908 met Salomon Meijer. Hij was 29 jaar oud, woonde in Onstwedde en was veehandelaar. Carolina ging met Salomon in Onstwedde wonen aan de Dorpsstraat 38.

                                        huwelijksakte

Vier jaar later op 12 juni 1912 werd hun zoon Mozes Meijer geboren. Toen de oorlog uitbrak moesten alle Joden zich op een gegeven moment melden, maar dat deed de familie Meijer niet. Zij besloten om onder te duiken. Eerst konden ze terecht bij Jacob Korsse en toen het daar niet langer veilig leek kwamen ze terecht op het adres Luringstraat 16 in Onstwedde bij Jan en Coba Wever-Wubs.

Hun onderduikplek bleek uiteindelijk maar tijdelijk een veilige plek te zijn. De familie Meijer werd in de nacht van 14 op 15 juni 1944 van hun bed gelicht door NSB’ers van de landwacht en gearresteerd. De arrestatie van de Meijers leidde ook tot de aanhouding van Jacob Korsse, die zijn verzetsactiviteiten uiteindelijk met de dood moest bekopen in het concentratiekamp Neuengamme.

Na de arrestatie kwam de familie Meijer op 19 juni 1944 aan in kamp Westerbork. Daar werden ze in barak 67 geplaatst, dit was een strafbarak. De familie was ‘strafgeval’, omdat ze zich niet hadden gemeld na hun oproep, maar onderdoken.

De strafbarakken gefotografeerd vanuit een wachttoren. Vooraan barak 67.

De Meijers hebben relatief lang in het kamp gezeten, dit was niet gebruikelijk. Strafgevallen gingen meestal direct weer op transport. Omdat er enige tijd geen treinen reden naar Auschwitz (Nederland was al praktisch ‘Jodenvrij’) was deze familie 2 maanden en 15 dagen in kamp Westerbork. Op 2 september 1944 werd er wel weer een transportlijst bekendgemaakt. En deze keer, toen voor de zoveelste maal de lijst met namen van personen die op transport moesten werd opgenoemd, werden de namen van Carolina, Salomon en Mozes genoemd. Ze pakten hun spullen en op 3 september 1944 stapten ze op de trein samen met 784 andere Joden (waaronder Anne Frank) niet wetende wat hen te wachten stond. Na drie dagen in de trein, op 6 september 1944, kwamen ze aan in Auschwitz.

Carolina Meijer-Jacobson en Salomon Meijer zijn op 6 september 1944 op de dag van aankomst meteen in de gaskamers gezet en vermoord. Hun zoon Mozes Meijer werd bij aankomst geselecteerd. Hij is uiterlijk 15 maart 1945 omgekomen ergens in Midden-Europa. Carolina werd 61 jaar.