Bernhard Aschheim werd geboren op 18 juli 1925 in Amsterdam. Hij woonde eerst in het jeugdalijahtehuis in Mijnsheerenland (1939-1940) vanwaar hij naar Loosdrecht kwam. Hij woonde in het Paviljoen Loosdrechtsche Rade, waar een groep, voonamelijk Duits-sprekende joodse jongeren verbleef die zonder ouders of andere familie na 1938 naar Nederland gevlucht waren. Zij stonden bekend als alijah-jeugd of Palestina-pioniers. Ze behoorden bij de zionistische beweging die ernaar streefde een Joods Nationaal Tehuis in Palestina op te bouwen. Overdag werkten ze bij boeren en ambachtslieden in de omgeving om het vak te leren.

Bernhard Aschheim

Bernhard kon de plotselinge scheiding van zijn familie moeilijk verwerken. Hij was een verlegen jongen, erg teruggetrokken. In juni 1942 werden steeds meer joden gedeporteerd. Bernard wilde samen met Joseph en Arthur Heinrich naar Brussel ontkomen.

Probleem was de J op hun persoonsbewijs. Ze gingen naar het gemeentehuis in Loosdrecht, naar de gemeentesecretaris. Hij raadde hen aan eerst aangifte bij de politie te doen van het verliezen van hun persoonsbewijzen. Met een verklaring konden ze bij hem terugkomen. Dat briefje leverden ze in en vervolgens kregen ze een tijdelijk persoonsbewijs, een groene kaart zonder foto, maar ook zonder J.

Twee dagen later stond ‘Shushu’ Simon, jeugdleider in Loosdrecht, voor hen. Die hadden ze voor de zekerheid op de hoogte gebracht. Hij nam hen in vertrouwen en vertelde hen het geheim: dat ze met z’n allen zouden ontsnappen. Toen zijn ze gebleven. Nadat in 1942 de eerste pioniers een oproep hadden gekregen, werd voor alle pioniers uit Loosdrecht een onderduikplek gevonden door de Westerweelgroep.

In de maanden dat de Westerweelgroep druk op zoek was naar eigen ontsnappingsmogelijkheden, poogde men ook op een andere manier reeds een tiental Palestina-pioniers, waarvan acht uit Loosdrecht, over de grens te laten vluchten. Men had contact gekregen met een smokkelaarsorganisatie die een groep joden naar Zwitserland zou laten ontvluchten. In een Amsterdams café kwamen de afspraken tot stand. Wie er achter de organisatie zat is nooit duidelijk geworden.

De organisatie werkte met een tussenpersoon en er moest flink betaald worden. Men vond daarvoor de oplossing dat de welgestelde joden in de groep dubbel zouden betalen, zodat er ook een aantal Palestina-pioniers uit Loosdrecht mee konden. Zo vertrok Bernhard in oktober 1942 naar Zwitserland. Na het passeren van de Belgische grens werd deze groep rechtstreeks naar de Gestapo in Brussel gereden.

Vanuit de gevangenis daar wist één van hen een briefje te smokkelen als waarschuwing. Daarna is niets meer van hen vernomen. Alle leden van de groep, ook Bernard, werden op 31 oktober 1942 vanuit Mechelen op transport gesteld naar Auschwitz.

https://www.kazernedossin.eu/NL/Museumsite/Memoriaal/Geschiedenis

Het transport kwam op 3 november 1942 in Auschwitz aan. Op 18 januari 1943 wordt Bernhard Aschheim vermoord in Auschwitz.