Anita was een dochter van Bernard Arie en Betty Cohen. Anita had een oudere broer, Arnold (1904), een zusje, Simona Hedda (1912) en een jongere broer, Adolf (1916). Ze woonden aan de Stationsstraat 4 in Groningen.

Anita van Dam-Cohen

In 1933 raakte Anita door een ongeval gedeeltelijk verbrand. Terwijl haar ouders in de schouwburg zaten wilde Anita samen met een Pools dienstmeisje een kledingstuk met wasbenzine schoonmaken. Dit deden zij in de 'badkamer' waar een gasgeiser was. De vlek werd behandeld met benzine. Er ontstond brand waarbij beide meisjes brandwonden opliepen. Anita heeft de brandwonden overleefd, het dienstmeisje overleed helaas aan haar verwondingen. In verschillende regionale kranten werd over het ongeluk bericht dat voor het dienstmeisje erg slecht afliep. Met het bericht gaf de krant zijn lezers ook een waarschuwing mee.

Anita hielp haar vader bij de boekhouding van de papierwaren groothandel. Ze trouwde op 23 december 1935 in Groningen met Abraham Jacob van Dam, die in Groningen was geboren op 24 juni 1898. Hij was vertegenwoordiger van beroep. Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren: Jacob Abraham (Jaapje) van Dam (03-07-1938, Groningen) en Bernard van Dam (24-12-1939, Groningen). Het gezin woonde aan de Van Speyckstraat 8 in Groningen.

Van Speykstraat 8 anno nu

Met hun twee jonge kinderen werden ook Anita en Abraham naar kamp Westerbork gestuurd. Waarschijnlijk was dat begin oktober 1942. Op 30 oktober 1942 werden Anita en Jacob met hun kinderen op transport gesteld naar het Oosten. In Cosel, ongeveer 80 kilometer voor Auschwitz werden ongeveer 300 gezonde mannen uit de trein gehaald en met vrachtwagens gebracht naar het doorgangskamp Annaberg van waaruit zij 15 kilometer moesten lopen naar het kamp Sakrau. Abraham leefde op 15 december 1942 nog in Sakrau. Hij is daarna naar andere kampen gebracht. Tussen 15 december 1942 en 31 maart 1944 is hij vervolgens omgekomen, onbekend waar. Anita en haar kinderen Abraham Jacob en Bernard werden direct na aankomst in Auschwitz omgebracht op 2 november 1942.

Ook de ouders van Anita en haar broer Adolf werden vermoord.
Anita was bijna 35, haar zonen 4 en 2 jaar. Van de Cohens overleefden alleen Arnold en Simona. Na de oorlog deed Arnold nog tevergeefs navraag naar zijn familieleden.