Abraham Cohen werd geboren op 28 november 1883. Zijn vader en moeder heetten Salomon Cohen en Rachel Marcus. Hun sociaaleconomische positie zal niet heel riant zijn geweest, aangezien vader Salomon schoenpoetser van beroep was en het gezin veel kinderen had. Abraham had maar liefst 13 broers en zussen, van wie er één, Sophia al op jonge leeftijd overleed. Een volgend zusje kreeg opnieuw die naam.

Abraham Cohen

In 1911 trouwde Abraham, 27 jaar oud, in Veendam met Elsien van der Pool (Veendam, 10 maart 1886). Eveneens in 1911, op 19 december, werd hun eerste zoon geboren, die ze Solomon noemden. In de daarop volgende jaren werden nog drie zoons geboren: Izaak op 17 januari 1914, Benjamin op 9 augustus 1917 en Emanuel op 20 januari 1927.
Abraham was in Veendam werkzaam als pakhuisknecht. Op enig moment is Abraham ook koopman in lompen geweest, en van zijn zoon Izaak is bekend dat hij gewerkt heeft als fabrieksarbeider. Zoon Emanuel heeft gewerkt als koopman in galanterieën. Al vrij snel na het huwelijk is het echtpaar verhuisd naar Leeuwarden, de geboorteplaats van Abraham, en kwam te wonen op het adres Blokhuissteeg 19, waar de drie jongste zoons geboren en getogen zijn.

Abraham en Elsien zijn vanuit Leeuwarden op 12 november 1942 naar kamp Westerbork overgebracht. Na slechts enkele dagen Westerbork zijn ze op transport gesteld naar Auschwitz, op 16 november 1942. Daar zijn ze op 19 november 1942 omgebracht. Hun oudste zoon Solomon stierf op 30 september 1942 in Auschwitz. Zijn laatste adres in Leeuwarden was Bleeklaan 49. Zijn naam staat vermeld op het Joods Monument in Leeuwarden. Emanuel en Benjamin hebben de oorlog overleefd. Uit Leeuwarden werden 632 joden weggevoerd, waarvan 539 de oorlog niet hebben overleefd.