Roelof van Weerden uit Haren was één van de zeventien verzetsstrijders die op 12 oktober 1944 door de Duitsers in kamp Westerbork werden geëxecuteerd. De districtscommandant van de Ordedienst was 46 jaar oud toen hij door het vuurpeloton werd doodgeschoten. Hij was één van een groep verzetsmensen die door een verradersbrief van de Groninger advocaat Simon Redeker werd opgepakt. In de vroege morgenuren van 12 oktober 1944 werden ze naar Westerbork gebracht en in twee groepen terechtgesteld. Sjoerd Post schreef dit verzetsportret over hem.

Roelof van Weerden

Roelof van Weerden werd op 18 december 1897 in Roswinkel (gemeente Emmen) geboren als zoon van vervener/koopman Geert van Weerden en Zwaantje Folkers. Hij trouwde op 1 oktober 1919 met Frouka Hinderika Penning. In zijn dienststijd bracht hij het tot kapitein. Tot de oorlog werkte hij als hoofdvertegenwoordiger distilleerderij bij Hoppe in Schiedam. Het echtpaar woonde aan de Molenweg 29 in Haren.

Molenweg 29 tegenwoordig.

Districtcommandant Ordedienst
Bij de inval van de Duitsers werd hij ingezet als reservekapitein en in de loop van de oorlog sloot hij zich aan bij het verzet. Hij behoorde tot de Ordedienst en de Binnenlandse Strijdkrachten. Als districtscommandant van de Ordedienst had hij veel contact met Jan Rengenier Dijksterhuis uit Groningen.

Het was de Groninger advocaat Simon Redeker die de namen van een groot deel van de Ordedienst door gaf aan de Duitsers. Beauftragte Hermann Conring liet er geen gras over groeien en gaf direct opdracht de OD-ers te arresteren. Roelof van Weerden werd thuis ingerekend door landwachter Oomke Bouman. De Sicherheitsdienst had het verzet een grote klap toegediend; op één dag arresteerde men zeventien verzetsstrijders. Zij werden streng verhoord in het Scholtenhuis in Groningen, waarbij de mannen ook gemarteld werden. Op donderdag 12 oktober 1944 werden de zeventien in alle vroegte overgebracht naar kamp Westerbork. Op de fusilladeplaats werden ze in twee groepen verdeeld en door een vuurpeloton doodgeschoten.

Overlijdensakte Roelof van Weerden

Moedige actie
Twee gevangenen waren door kampcommandant Gemmeker aangewezen om de lichamen in het crematorium te verbranden. Zij kregen de strikte opdracht dat er niets mocht overblijven van de zeventien terechtgestelden. Tegen deze opdracht in verzamelden ze de persoonlijke bezittingen van de mannen en begroeven die in een doos achter het crematorium. Op een plank in de binnenkant van de verbrandingsoven krasten ze de datum en het aantal geëxecuteerden. Dankzij deze moedige actie van de beide gevangenen kon na de bevrijding de identiteit van de mannen worden vastgesteld.

De stoffelijke resten van Roelof van Weerden en zijn collega’s zijn na de oorlog op symbolische wijze herbegraven op begraafplaats Esserveld in Groningen. Sinds 2018 staan er bij de executieplaats gedenkzuilen met daarop de namen van alle gefusilleerden.