Johannes Vis is op 24 mei 1913 in Barradeel geboren. Barradeel is een klein dorpje in het noordwesten van Friesland. Zijn vader, Minne Vis, was postbode en zijn moeder, Antje Mulder, huisvrouw. Johannes Vis was gereformeerd. Vanaf de zomer van 1936 woonde hij in Stadskanaal.
Johannes Vis
- Voornaam
- Johannes
- Achternaam
- Vis
- Geboortedatum
- 23 mei 1913
- Geboorteplaats
- Barradeel
- Sterfdatum
- 20 september 1943
- Sterfplaats
- Assen
Johannes Vis trouwde met Lena Manrho, geboren in Stadskanaal in 1910. Zij woonden aan de Brugkade in Stadskanaal. Johannes heeft als slager gewerkt en later als handelaar/vertegenwoordiger voor een messenfabrikant. Johannes Vis was verzetsstrijder en zat bij knokploeg De Hondsrug en bij de verzetsgroep Oranje Bolsjewieken. Zijn schuilnaam was Joop. Johannes deed mee met de April-Meistaking in 1943.
In 1943 heeft hij drie keer geprobeerd om het gemeentehuis van Stadskanaal in brand te steken met de bedoeling om het bevolkingsregister te vernietigen. In de nacht van 18 op 19 juni 1943 staken Johannes Vis en Geert Por met hetzelfde doel het gemeentehuis in Exloo in brand. Dit is mislukt omdat de conciërge de brand ontdekte en de kluis op tijd dicht deed. Op 30 juli 1943 pleegde Johannes, die zichzelf als schutter had aangeboden, een aanslag op een NSB’er in Midlaren om te voorkomen dat deze een lijst met namen van verzetsstrijders aan de bezetter zou overdragen.
In 1943 heeft hij drie keer geprobeerd om het gemeentehuis van Stadskanaal in brand te steken met de bedoeling om het bevolkingsregister te vernietigen.
Op 5 augustus werd Johannes gepakt omdat de politie achter zijn betrokkenheid bij de brand in Exloo was gekomen. Hij kreeg samen met de negen ander leden van de knokploeg de Hondsrug de doodstraf opgelegd. Op 20 september werden alle leden van de Knokploeg gefusilleerd op het Witterveld bij Assen. Daarna zijn de tien lichamen naar kamp Westerbork gebracht om daar gecremeerd te worden.
De Joodse kampgevangene Werner Stertzenbach werd uit bed gehaald om de oven te bedienen. De asresten werden de volgende ochtend vroeg door andere kampgevangenen achter het crematorium begraven. Deze mannen gingen direct daarna op transport naar Auschwitz. Stertzenbach besloot na deze gebeurtenis te vluchten uit het kamp. Dat lukte hem en hij overleefde de oorlog. Na de oorlog wees hij de plek aan waar de resten waren begraven. Daar is nu het Verzetsgraf voor de tien leden van Knokploeg De Hondsrug. Elke vijf jaar wordt er een herdenking gehouden.
Monument bij kamp Westerbork
